مقدمه
تاریخ نشان داده استکه میان شرایط اجتماعی و تکامل اندیشه روشنفکران تاثیر متقابلی حکمفرماست. معمولا یک روشنفکر حساس و ساده در یک محیط غیر انسانی احساس خفگی میکند و علیه نا برابری واستثمار دست به طغیان میزند. او با نیروی اندیشه اش که از طریق سخن گفتن و نوشتن بیان میشود علیه سیستم فاسد جامعه اش اعلان (جهاد)می کند. واضح است که این وظیفه چندان ساده به نظر نمیرسد چرا که متضمن رویارویی شدید میان یک سیستم پر قدرت مادی و یک اندیشه به ظاهر ضعیف است. با همه اینها صحیفه تاریخ پر صفحه بشریت نمونههای بسیاری را شاهد است.که دراین رویاروییها یک اندیشه تنها هنگامی که قادر به بسیج تودهها گردد.همه سدها وموانع از سر راه برداشته وبر بزرگترین قدرت مادی نهفته دریک انسان یا یک سیستم نیرومند غلبه میکند و تقریبا همهی ملتها دارای یک چنین مردان با نفوذ اندیشمندی در میان خود بوده اند. ایران با فرهنگ و تمدن قوی و با شکوه خود اندیشمندانی به جهان تقدیم کرده است که نه تنها بر ایرانیان بلکه بر اندیشه بشریت تاثیر عمیقی بر جای گذاشته اند.