تعامل خانواده و مدرسه از نگاه قرآن و عترت

● نقش خانواده در مدرسه

تربیت صحیح و یا نادرست در خانواده در کندی و رشد تربیت در مدرسه تأثیر بسزایی دارد.

کودکی که از بدو تولد برنامه تربیتی صحیح اسلامی درباره او رعایت شده و در خانواده‌ای آرام و دور از جنگ و جدال و غضب و ... رشد کرده و از محبت کافی پدر و مادر برخوردار گشته است سخنان معلم زودتر در او تأثیر خواهد گذاشت و به مسئولیت خود در برابر مدرسه و اجتماع و مکتب زودتر پی خواهد برد. چنین فردی چون عادت کرده منظم باشد و براساس برنامه عمل نماید، برنامه مدرسه چندان برایش مشکل نخواهد بود.

کودکی که در خانه آموخته است که « بی‌ادبی سرمنشأ شر و بدی است » در مدرسه وظیفه خود می داند که از بی‌ادبی بپرهیزد. اما برعکس، کودکانی که در خانه تربیت صحیح نیاموخته‌اند و در دامان پدران و مادران ناآگاه به مسائل تربیتی پرورش یافته‌اند و در خانه جز اوقات تلخ و خشم چیزی ندیده و با قلبی پر از عقده وارد مدرسه می‌شوند تربیت آنها بسیار مشکل به نظر می‌رسد. این اشخاص چون بی‌نظم و انضباط بار آمده‌اند، مدرسه را زندانی بزرگ برای خود می‌دانند و به معلم جز به عنوان یک زندانبان نگاه نمی‌کنند، به همین جهت همیشه در صدد برهم زدن کلاس و اذیت کردن افراد هم‌ردیف خود هستند.